Μέ λαμπρότητα καί χαρά ἀλλά ταυτόχρονα σεμνά καί εὐλαβικά ἡ κοινότητά μας ἑόρτασε καί ἐφέτος τήν ἱερή μνήμη τοῦ πολιούχου της Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Βαρνάβα. Τελέσθησαν τήν παραμονή πανηγυρικός Ἀρχιερατικός ἑσπερινός καί ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, 11η Ἰουνίου, Ἀρχιερατική θ. Λειτουργία προεξάρχοντος τοῦ Ἐπισκόπου Τροπαίου κ. Ἀθανασίου. Ἡ δέ καθιερωμένη Ἡμέρα Κύπρου ἑορτάσθηκε τήν Κυριακή, 17η Ἰουνίου καί τιμήθηκε μέ Ἀρχιερατικό συλλείτουργο, στό ὁποῖο μετεῖχαν ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης ἡμῶν Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων καί Μ. Βρατανίας κ.κ. Γρηγόριος, ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Τροπαίου κ. Ἀθανάσιος καί κληρικοί δικοί μας καί παρεπιδημοῦντες.
Ὁμιλητής τῆς ἡμέρας ἦταν ὁ ἐντιμότατος Ἀναπληρωτής Ὕπατος Ἁρμοστής κ. Γεώργιος Χριστοφίδης. Στούς ἑορτασμούς παρευρέθησαν ὁ βρετανός βουλευτής Andy Love, ὁ δήμαρχος Haringey David Browne, ὁ πρόεδρος τῶν Ἑλληνορθοδόξων Κοινοτήτων κ. Μάριος Μηναΐδης, δικοί μας δημοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι κοινοτήτων καί σωματείων καί πλῆθος κόσμου. Τίς ἐκδηλώσεις ἐπισφράγισε δεξίωση-γεῦμα, τό ὁποῖο δόθηκε στήν αἴθουσα τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. Τήν Ἑλληνική Πρεσβεία ἐκπροσώπησε ἡ κα Βαρβάρα Καμπουρίδου, συντονίστρια Ἐκπαιδεύσεως.
Ἀπό τίς στῆλες τοῦ ἐνοριακοῦ μας δελτίου «Διακονία» ἀπευθύνουμε θερμές εὐχαριστίες καί πλούσια συγχαρητήρια σέ ὅλους τούς οἰκονομικούς χορηγούς καί ὑποστηριχτές τῶν ἑορτασμῶν καί σέ ὅλους τούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι συνέβαλαν μέ ὁποιοδήποτε τρόπο στή διεξαγωγή καί ἐπιτυχία τους.
ΟΜΙΛΙΑ ΑΝ. ΥΠΑΤΟΥ ΑΡΜΟΣΤΗ ΚΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΑΠ. ΒΑΡΝΑΒΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ – 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
Σεβασμιότατε,
Θεοφιλέστατε,
Σεβαστό Ιερατείο,
Εκπρόσωπε της Ελληνικής Κυβέρνησης
Κύριε Δήμαρχε
Πρόεδροι Σωματείων και Οργανώσεων
Αξιότιμοι εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Συμπατριώτες, Συμπατριώτισσες,
Είναι με αισθήματα συγκίνησης και τιμής που, αποδεχόμενος την πρόσκληση σας, συμμετέχω στον σημερινό εορτασμό, τιμώντας τη μνήμη του Απ. Βαρνάβα, του ιδρυτή της εκκλησίας της Κύπρου, στην καθιερωμένη Ημέρα της Κύπρου.
Ο εύστοχος συμβολισμός του εορτασμού της μνήμης του Απ. Βαρνάβα μαζί με την Ημέρα της Κύπρου είναι, θα έλεγα, αυτονόητος, και θερμά συγχαρητήρια αξίζουν στην εμπνευσμένη απόφαση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας να γιορτάζεται κάθε χρόνο αυτή την μέρα, και η Ημέρα της Κύπρου. Θερμά συγχαρητήρια, επίσης αξίζουν, στην Ελληνορθόδοξη κοινότητα Απ. Βαρνάβα και τον στον Σύνδεσμο Ελληνορθόδοξων Κοινοτήτων για την διοργάνωση αυτού του εορτασμού, ο οποίος έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό θεσμό της εδώ παροικίας, συμβολίζοντας με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την αλληλένδετη ιστορική πορεία του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού στην μαρτυρική μας νήσο.
Κυρίες και κύριοι,
Ο Απ. Βαρνάβας: «Ανήρ αγαθός και πλήρης Πνεύματος αγίου και πίστεως» – Πρώτος των εβδομήκοντα Αποστόλων και ισοστάσιος των δώδεκα – Κλέος της Κύπρου και Κήρυξ της Οικουμένης.
Να μερικοί από τους χαρακτηρισμούς – τίτλους τιμής, τους οποίους τόσον η Aγία Γραφή, όσον κι οι ιεροί Πατέρες απονέμουν στον Ιδρυτή και Προστάτη της Εκκλησίας της Κύπρου, τον μεγάλο Απόστολο.
Μια γρήγορη ματιά στη ζωή και το έργο του Βαρνάβα, του πιο δραστήριου, μετά τον Παύλο, ιεραποστόλου του πρώτου αιώνα, είναι αρκετή να το πιστοποιήσει.
Ο Απόστολος Βαρνάβας ήταν «Ιουδαίος Λευΐτης, Κύπριος τω γένει». Γεννήθηκε στη κατεχόμενη σήμερα Σαλαμίνα της Κύπρου. Το αρχικό του όνομα ήταν Ιωσής και στα χρόνια που ο Κύριος ανέλαβε το έργο του, φαίνεται ότι βρισκόταν στην Παλαιστίνη. Εκεί γνώρισε τη χριστιανική πίστη που τόσο αγάπησε, ώστε όχι μόνο ο ίδιος την έκαμε βίωμα και σκοπό της ζωής του, αλλά φρόντισε και αγωνίστηκε να την μεταδώσει και στους άλλους με το κήρυγμα και τις παρακλήσεις του.
Για τούτο τον ζήλο του, οι άλλοι Απόστολοι τον μετονόμασαν από Ιωσή σε Βαρνάβα, που ερμηνεύεται «υιός προφητείας ή υιός παρακλήσεως». Και τούτο, γιατί «παρεκάλει πάντας τη προθέσει της καρδίας προσμένειν τω Κυρίω» (Πράξ. ία’, 23). Δηλαδή, παρακαλούσε και παρακινούσε όσους πίστεψαν στον Κύριο, να μένουν με όλη τους την καρδιά πιστοί κι αφοσιωμένοι σ’ Αυτόν.
Ο Απόστολος Βαρνάβας δεν διακρινόταν μόνο για την ποιότητα της πνευματικότητας του. Το πνευματικό τούτο μέγεθος του Αποστόλου είχε ως παρακολούθημα και ένα άλλο ύψιστο γνώρισμα της ζωής του. Ήταν, θα λέγαμε, άνθρωπος του πρακτικού Χριστιανισμού. Ήταν ο «ελεών με ιλαρότητα», κατά τον Ψαλμωδό. Δεν είναι άστοχη η αναφορά του ευαγγελιστή Λουκά ότι ο Απ. Βαρνάβας πρώτος, έχοντας ένα αγρόκτημα στα Ιεροσόλυμα, το πώλησε και κατέθεσε το αντίτιμο της αξίας του στα πόδια των Αποστόλων, ώστε, έτσι, η Εκκλησία του Χριστού να εγκαινιάσει τον άγιο θεσμό της κοινοκτημοσύνης και της λειτουργίας των καθημερινών συσσιτίων, που ονομάστηκαν αγάπες, για τα φτωχά μέλη της Εκκλησίας. Και ακόμη, στο πρόσωπο του Βαρνάβα, του προστάτη των ενδεών, εμπιστεύεται η Εκκλησία της Αντιόχειας τη ‘’λογία’’, δηλαδή το ταμείο με τις ελεημοσύνες για τους φτωχούς της Ιερουσαλήμ.
Τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν, μαζί με τον Απόστολο Παύλο και τον Ευαγγελιστή Μάρκο, ο Απόστολος Βαρνάβας αναλαμβάνει να εκχριστιανίσει το νησί που τότε βρισκόταν υπό Ρωμαϊκή κατοχή. Ο Απόστολός Βαρνάβας απευθύνθηκε στον κάθε Κύπριο, προωθώντας την ιδέα της οικουμενικότητας της Ορθόδοξης πίστης, πλησιάζοντας ακόμα και τους λάτρεις των ειδώλων. Από τη Σαλαμίνα μέχρι την Πάφο, ο Βαρνάβας έκανε πράξη το Λόγο του Χριστού, ιδρύοντας αργότερα την Κυπριακή εκκλησία, οργανώνοντας την και χειροτονώντας Επισκόπους.
Ο Μεγάλος Κύπριος Άγιος κοιμήθηκε μαρτυρώντας στο νησί του, αφού λιθοβολήθηκε από τους Ιουδαίους και τάφηκε από τον ανιψιό του Ευαγγελιστή Μάρκο, στη Σαλαμίνα. Ο μαρτυρικός του θάνατος επισφράγισε το θεάρεστο του έργο, ολοκληρώνοντας την επί γης ιστορική του διαδρομή. Άφησε όμως στην Κύπρο την πολυτιμότερη κληρονομιά, την ορθόδοξη πίστη, όπλο ανεξίτηλο και ανεξάντλητο στην πορεία των αιώνων. Και όταν η αποστολικότητα της Κυπριακής Εκκλησίας κάποια στιγμή αμφισβητήθηκε, ήταν ο Απ. Βαρνάβας που εμφανίσθηκε στον ύπνο του Αρχιεπισκόπου Ανθέμιου για να του υποδείξει το χώρο ταφής του μαζί με το Ευαγγέλιο του Ματθαίου για να μπορέσει να δώσει και να κερδίσει τη μάχη για το Αυτοκέφαλο της Κυπριακής Εκκλησίας.
Σημαντικότερο έργο όμως του Απ. Βαρνάβα, ήταν η συμβολή του, στο ιστορικό συναπάντημα στο νησί, της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Από τότε που ο Απ. Βαρνάβας έριξε στην Κύπρο το φως το αληθινόν της Ορθοδοξίας, ο Ελληνισμός βάδισε στον ίδιο δρόμο με την Χριστιανική Πίστη η οποία του κράτησε το χέρι, είτε για να τον ανεβάσει ψηλά, είτε για να τον στηρίξει σε καιρούς χαλεπούς.
Μνημονεύοντας τον Απόστολο Βαρνάβα, μνημονεύουμε κατά συνέπεια την Ορθόδοξη Εκκλησία στο σύνολό της γιατί αυτή κράτησε την Κύπρο ζωντανή, διαφυλάττοντας τον ελληνικό της χαρακτήρα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό της. Όπως και να διαβάσει κάποιος την Κυπριακή ιστορία θα ανακαλύψει ότι σε κάθε αιώνα, σε κάθε μεγάλη ιστορική στιγμή, μια μορφή εκκλησιαστική, είναι αυτή που στηρίζει την προσπάθεια των λίγων Κυπρίων που έπρεπε να επιβιώσουν, μέσα από τις επιδρομές και την σκλαβιά των Αράβων, Φράγκων, Οθωμανών και τόσων άλλων.
Αγαπητοί Συμπατριώτες,
Ημέρα μνημοσύνης η σημερινή. Μνημοσύνης και τιμής του Ιδρυτή και Προστάτη της Εκκλησίας μας. Μνημοσύνης και τιμής όμως και της τρισχιλιετούς ιστορικής πορείας της Κύπρου. Νήσος Αγίων η πατρίδα μας. Νήσος Ηρώων επίσης. Οι οποίοι επιζητούν δικαίωση, που δεν μπορεί να επέλθει χωρίς την απελευθέρωση της κατεχόμενης γης μας.
Μνημονεύοντας τον Απόστολο Βαρνάβα, ενθυμούμαστε πως ο σεπτός του τάφος βρίσκεται στην κατεχόμενη Σαλαμίνα, η οποία, όπως και τόσες άλλες πόλεις και χωριά μας, υπομένουν καρτερικά την αποτίναξη του κατοχικού ζυγού.
Δυστυχώς, για άλλη μια χρονιά, καλούμαστε να γιορτάσουμε την Ημέρα της Κύπρου υπό αυτές τις συνθήκες. Η παράνομη στρατιωτική τουρκική κατοχή συνεχίζεται, όπως και η αλλοίωση του δημογραφικού της χαρακτήρα. Οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχουν ακόμα αρθεί, 38 χρόνια μετά.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Γινόμαστε, επίσης, καθημερινά μάρτυρες μιας κλιμακούμενης επιθετικής συμπεριφοράς εκ μέρους της Άγκυρας, η οποία συχνά ξεπερνά κάθε όριο. Η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου που έχουν ανευρεθεί εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, οι απειλές που εκτοξεύονται εναντίον της επικείμενης Κυπριακής Προεδρίας της ΕΕ, πέραν από απαράδεκτες και καταδικαστέες, φανερώνουν μια διαρκώς διογκούμενη έπαρση και αλαζονεία.
Τούρκοι αξιωματούχοι, σαν περιοδεύων θίασος άλλων εποχών, συστηματικά επισκέπτονται ξένες πρωτεύουσες εξαπολύοντας, ανερυθρίαστα, απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου. Η νέο-οθωμανική αυτή λογική, δεν αρκείται στο συνεχιζόμενο και διαρκές έγκλημα της εισβολής και κατοχής της Κύπρου. Δεν αρκείται στην άρνηση και αδιαλλαξία, η οποία δεν επιτρέπει οποιαδήποτε πρόοδο στις συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού.
Η νέο-οθωμανική αυτή λογική, δεν αρκείται στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν συμμορφώνεται με βασικές αρχές διεθνούς δικαίου, όπως για παράδειγμα ο Χάρτης των ΗΕ και το Δίκαιο της Θάλασσας. Η ίδια θεωρεί, μάλιστα, φυσιολογικό να εξαπολύει απειλές προς όσους, Κράτη – Διεθνείς Οργανισμούς –εταιρίες, εξασκούν κατά απόλυτα νόμιμο τρόπο τα δικαιώματά τους. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι τυχαία, ούτε μπορεί να αποδοθεί μόνο στην πάγια επεκτατική πολιτική της Άγκυρας. Φανερώνει, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο, τις πραγματικές επιδιώξεις του Τούρκου κατακτητή έναντι της Κύπρου, οι οποίες δυστυχώς αποδεικνύονται διαχρονικές.
Ο πραγματικός στόχος της Άγκυρας είναι ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου, λόγω ακριβώς της γεωπολιτικής θέσης του νησιού. Πέραν, αλλά και μέσω, της συνεχιζόμενης παράνομης κατοχής της μισής μας πατρίδας, η πραγματική επιδίωξη του Τουρκικού κατεστημένου είναι η εξουδετέρωση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα τουρκικά στρατηγικά συμφέροντα.
Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι φορές που οι ίδιοι οι Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν ομολογήσει αυτή την πικρή, για μας, αλήθεια. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την κυνική ομολογία του Τούρκου ΥΠΕΞ ότι, ακόμα και εάν δεν υπήρχε ένας Τουρκοκύπριος στην Κύπρο, η Τουρκία θα έπρεπε να τον είχε εφεύρει (!). Ούτε αποτελεί σύμπτωση η κατάθεση στο τραπέζι των συνομιλιών αναχρονιστικών θέσεων, όπως π.χ. η συνέχιση των τουρκικών εγγυήσεων, η παραμονή τουρκικών στρατευμάτων μετά τη λύση, νομιμοποίηση όλων των εποίκων κλπ., με απώτερο στόχο, όχι ασφαλώς το καλώς νοούμενο συμφέρον των τουρκοκυπρίων, αλλά την τουρκική επικυριαρχία σε ολόκληρη την Κύπρο.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Οι προσπάθειες εξεύρεσης λύσης έχουν περιέλθει, δυστυχώς, σε μια περίοδο στασιμότητας, και αυτό με αποκλειστική ευθύνη της τουρκικής πλευράς. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο διαδικαστικό μέρος των συνομιλιών, όπου και εκεί, ασφαλώς, η ευθύνη βαραίνει την τ/κ πλευρά. Η επιμονή της όπως συγκληθεί διεθνής διάσκεψη, χωρίς την προηγούμενη συμφωνία επί όλων των ουσιαστικών πτυχών της λύσης, θέτοντας μάλιστα αυθαίρετο χρονοδιάγραμμα την 1η Ιουλίου, ουσιαστικά υπονόμευσε μονομερώς την όποια προοπτική συνέχισης της διαδικασίας κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας. Και τούτο, παρά τη σαφή διαβεβαίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι είναι διατεθειμένος να εργαστεί σκληρά για την επίτευξη λύσης καθόλη τη διάρκεια της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Ένας ακόμα πιο σημαντικός παράγοντας, βέβαια, πέρα από τον καθαρά διαδικαστικό, ο οποίος επηρέασε άμεσα και καθοριστικά την διαφαινόμενη στασιμότητα των συνομιλιών είναι ασφαλώς η συνεχιζόμενη αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς στο τραπέζι των συνομιλιών. Παρά τις αλλεπάλληλες τολμηρές προτάσεις της πλευράς μας σε σειρά θεμάτων, η τουρκική πλευρά, δεν επέδειξε οποιαδήποτε διάθεση ανταπόδοσης ή ένδειξη συμβιβασμού. Οι υπαναχωρήσεις της διαρκείς – η στρεψοδικία της αδιάλειπτη – η επιμονή της σε παράλογες απαιτήσεις συνεχής και άκαμπτη. Και όλα αυτά, παράλληλα με μια δημόσια, δήθεν θετική ρητορική, περί επιδίωξης λύσης το συντομότερο δυνατό.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες
Ενώπιον αυτής της πραγματικότητας, η πλευρά μας αντιπαραβάλλει την αποφασιστικότητα και την προσήλωσή της στην εξεύρεση λύσης το συντομότερο δυνατό. Απέναντι στην πολιτική της κανονιοφόρου, αντιπαραβάλλει το διεθνές δίκαιο. Απέναντι στην αδιαλλαξία και τη στρεψοδικία, αντιπαραβάλλει τη δημιουργικότητα και την ειλικρίνεια των προθέσεων. Απέναντι στα τετελεσμένα της κατοχής, αντιπαραβάλλει τον διακαή πόθο των προσφύγων για επιστροφή στις πατρογονικές τους εστίες, και την βαθειά τους πίστη για την τελική δικαίωση.
Κυρίες και κύριοι,
Θα ήταν παράλειψη εάν, προσφωνώντας τον εφετινό εορτασμό της Ημέρας της Κύπρου, δεν έκανα μια σύντομη μνεία στο γεγονός ότι, σε λιγότερο από 15 ημέρες, η πατρίδα μας καλείται να αντιμετωπίσει μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην σύγχρονη ιστορία της. Για πρώτη φορά από τότε που εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κύπρος θα αναλάβει την 1η Ιουλίου την Προεδρία της μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας. Η Κύπρος, με πληθυσμό λιγότερο του ενός εκατομμυρίου, θα κληθεί να αναλάβει τα ηνία μιας Ευρώπης των 500 και πλέον εκατομμυρίων, φιλοδοξώντας, με ταπεινότητα και μετριοφροσύνη, να οδηγήσει την Ένωση για τους επόμενους 6, πολύ δύσκολους απ’ ότι φαίνεται, μήνες.
Με σύνθημα «μια καλύτερη Ευρώπη», και με κύριο χαρακτηριστικό αυτό του έντιμου μεσολαβητή, η Κύπρος θα επιδιώξει να προωθήσει σημαντικές πολιτικές και δράσεις προς όφελος των λαών της Ευρώπης. Ενώπιον αυτής της τεράστιας πρόκλησης, πολιτική ηγεσία και λαός, στοιχίζονται για να τιμήσουν την μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνουν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μια επιτυχημένη και αποτελεσματική Προεδρία της ΕΕ θα έχει άμεσα θετικό αντίκτυπο και στα εθνικά μας συμφέροντα. Πέραν της αυτονόητης αναβάθμισης της θέσης της Κύπρου στην ΕΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μια επιτυχημένη Προεδρία θα μεγιστοποιήσει το πολιτικό κεφάλαιο της Κύπρου στην ευρωπαϊκή οικογένεια, θα ενισχύσει σημαντικά τα ερείσματά της, και κατά συνέπεια, θα θωρακίσει ακόμα περισσότερο την κυριαρχία της, που τόσο ξεδιάντροπα απειλείται από την Τουρκία.
Κυρίες και κύριοι,
Απαριθμώντας κανείς τα ερείσματα του πολύπαθου κυπριακού ελληνισμού, δεν θα μπορούσε παρά να μνημονεύσει, με αισθήματα βαθειάς ευγνωμοσύνης, την πολυσχιδή δράση και αγώνες της κυπριακής ομογένειας, στην οποία ο Κυπριακός Ελληνισμός οφείλει πολλά. Δεν θα μπορούσε να μην σταθεί, ιδιαίτερα, στην Κυπριακή Παροικία του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία ακούραστα εργάζεται, κατά τρόπο εξόχως οργανωμένο και με παραδειγματικό πνεύμα ενότητας, για ευόδωση των πόθων του λαού μας. Επιτρέψετε μου να εκφράσω, εκ μέρους της Κυπριακής πολιτείας, τις ειλικρινείς ευχαριστίες όλου του κυπριακού λαού.
Αισθάνομαι επίσης την ανάγκη να εξάρω το θεάρεστο έργο που επιτελείται από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου, κου Γρηγορίου, στο κρίσιμο ζήτημα της διατήρησης και προαγωγής της πολιτισμικής ταυτότητας των νεώτερων γενεών των συμπατριωτών μας. Πρόκειται για εθνικό έργο, ζωτικής, θα έλεγα, σημασίας, το οποίο συμβολίζει ακριβώς τη συνέχεια στον μακραίωνα χρόνο του πολιτισμού μας αλλά και τον οικουμενικό του χαρακτήρα.
Κυρίες και Κύριοι,
Αναλογιζόμενος κανείς την τρισχιλιετή παρουσία του κυπριακού ελληνισμού στο χρόνο και την αλληλένδετη πορεία του με την χριστιανική πίστη, αισθάνεται αναμφίβολα δέος. Οπλίζεται με πίστη για το μέλλον του, παρά τις αντίξοες σημερινές συνθήκες, και ελπίζει σε καλύτερες μέρες.
Ως εάν να ακούει και σήμερα τις παρακλήσεις και την παρηγοριά του Αποστόλου Βαρνάβα, του Υιού της Παρακλήσεως, να καλεί «πάντας τη προθέσει της καρδίας προσμένειν τω Κυρίω» αλλά και να καλεί «πάντας προσμένειν τη λευτεριά της πατρώας γης.» Και όπως η θεμελιωμένη υπό του Μεγάλου Αποστόλου χριστιανική πίστη επεβίωσε στην Κύπρο παρά τις αμέτρητες αντιξοότητες δια μέσου των αιώνων, έτσι και η δικαιοσύνη θα επικρατήσει.
Η Νήσος των Αγίων, η Νήσος των Μαρτύρων και των Ηρώων το αξίζει και θα τα καταφέρει.
Σας Ευχαριστώ
Read Full Post »