«Οἷς καί παρέστησεν ἑαυτόν ζῶντα μετά τό παθεῖν αὐτόν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι’ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καί λέγων τά περί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.» (Πραξ. α΄ 3)
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η !
Ὁ Θεός, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς ἀξιώνει γιά ἀκόμη μιά χρονιά νά γιορτάσουμε περιχαρεῖς καί συνεχίζουμε νά γιορτάζουμε μέ λαμπρότητα καί εὐφροσύνη τό γεγονός τῆς κοσμοχαρμόσυνης Ἀναστάσεως τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἡ Ἀνάσταση δονεῖ τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, γεμίζει μέ χαρά καί ἐλπίδα τίς καρδιές των καί οἱ καμπάνες τῶν Ἐκκλησιῶν μέ τό μεταλλικό τους κροτάλισμα διαλαλοῦν παντοῦ τή νίκη τῆς Ζωῆς σέ βάρος τοῦ θανάτου.
Ὁ θάνατος κράτησε πεισματικά τήν ἀνθρωπότητα κάτω ἀπό τό δεινό πέλμα του γιά πολλούς αἰῶνες. Τοῦτο ἐγένετο ἔπειτα ἀπό τήν πτώση καί παρακοή τῶν πρωτοπλάστων στό θέλημα τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ, διάρκεσε δέ μέχρι τήν κάθοδο τοῦ Κυρίου στόν Ἅδη καί ἔληξε μέ τήν Ἀνάσταση πού ἐπακολούθησε.
Δέ γνωρίζουμε βέβαια πόσο χρόνο κράτησε τούτη ἡ κατάσταση τῆς θλίψης, τῆς ὑποδούλωσης καί τοῦ σκοταδιοῦ. Δέ γνωρίζουμε πόσο χρόνο ὁ ἄνθρωπος παρέμεινε ἀποχωρισμένος ἀπό τόν Ἀληθινό Θεό καί ἐχθρός τοῦ Πλάστη του. Ἀνεξάρτητα ὅμως ἀπό τή χρονική διάρκεια, τήν ὁποία εἶχε τούτη ἡ διαίρεση καί ἐχθρότητα, κάποτε αὐτή ἔλαβε τέλος. Τήν τελεία τοποθέτησε ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ὕστερα ἀπό τήν τριήμερη παραμονή Του στόν Τάφο.
Ὁ Κύριος μετά τά πάθη, τό σταυρικό θάνατο καί τήν ταφή δέν ἔσβησε, δέ χάθηκε, δέν περιῆλθε στή λήθη. Ἀντίθετα, ὁ Κύριος στίς τρεῖς μέρες, μετά τήν ταφή Του, ἀναστήθηκε. Ἀναστήθηκε καί φανέρωσε τόν ἑαυτό Toυ πρός τούς Μαθητές, Ἀναστάντα τώρα καί «ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις». Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου συνοδευότανε ἀπό πλῆθος ἀποδείξεων, ἐμφανίσεων καί ἁλυσίδα θαυμάτων. Ὅλα φανέρωναν καί βεβαίωναν ὅτι ὁ Κύριος ζοῦσε καί συνεχίζει νά ζεῖ, νά διδάσκει, νά συγκινεῖ, νά ἐνθαρρύνει καί νά τονώνει τούς κλυδωνιζομένους.
Στή μεταμεσονύχτια ἀναστάσιμη θεία Λειτουργία στή θέση τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος διαβάζουμε ἀπό τό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων. Οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων προέρχονται ἀπό τή γραφίδα τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ καί ἀποτελοῦν τό πρῶτο βιβλίο ἱστορίας τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.
Μετά τήν Ἀνάσταση ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου δέν ἤτανε μιά καί μόνη, οὔτε μόνο γιά μιά μέρα, ἀλλά ὑπῆρξαν πολλές ἐμφανίσεις. Αὐτές κράτησαν σαράντα ὁλόκληρες μέρες. Ὁ Κύριος μέσα σ’ αὐτό τό χρονικό διάστημα ἐμφανιζότανε πρός τούς Μαθητές καί φίλους Του καί τούς παρηγοροῦσε. Ὁ Ἀναστάς Κύριος συνέχιζε νά διδάσκει καί νά στηρίζει τούς Μαθητές Του, κατά τίς ἐμφανίσεις Του καί τούς ἔλεγε «τά περί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.»
Ὁ Κύριος κατά τήν τριετῆ δημόσια δράση του μιλοῦσε συνεχῶς γιά τόν ἐρχομό τῆς Οὐρανίου βασιλείας. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐγκαινιάσθηκε στή γῆ μέ τήν παρουσία τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ὅμως καί ἀναμενόμενη μέ τόν ἐρχομό τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου καί τά ἐγκαίνια τῆς ὄγδοης ἠμέρας, δηλαδή τῆς αἰωνιότητος, ἡ ὁποία ἀναμένεται καί θά ἀκολουθήσει.
Τόν Ἀναστάντα Κύριο εἶδε ὁπωσδήποτε ἡ Θεοτόκος Μαρία. Μνημονεύεται κάτω ἀπό τό ὄνομα «Μαρία Ἰακώβου». (Λουκ. κδ΄ 10) Τό ἄλλο πρόσωπο, τό ὁποῖο εἶδε τόν Κύριο πρώτη εἶναι ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, τήν ὁποία ὁ Κύριος ἐκαθάρισε καί ἐλευθέρωσε ἀπο τά δαιμόνια, πού κατοικοῦσαν μέσα της. «Ἀναστάς δέ πρωί πρώτη σαββάτου ἐφάνη πρῶτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ, ἀφ’ ἧς ἐκβεβλήκει ἑπτά δαιμόνια.» (Μάρκ. ιστ΄ 9) Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή μετά τήν ἀποθεραπεία της καί μαζί μέ ἄλλες ἀπό τίς Μυροφόρες, ἕνεκα εὐγνωμοσύνης πρός τόν Κύριο, παρέμειναν πλησίον Του καί διακονοῦσαν τόν Ἴδιο καί τήν Ἀποστολική ὁμάδα.
Τόν Ἀναστάντα Κύριο εἶδαν ἐπίσης οἱ ὑπόλοιπες Μυροφόρες μεταξύ τῶν ὁποίων ἦταν ἡ Σαλώμη (Μαρκ. ιε΄ 40), ἡ μητέρα τῶν Ἀποστόλων Ἰακώβου καί Ἰωάννου, καί Ἰωάννα, ἡ γυναῖκα τοῦ Χουζᾶ, ὁ ὁποῖος ἦταν Ἐπίτροπος τοῦ Ἡρώδη.
Νά ἀναφέρουμε ἐπίσης ὅτι τόν Κύριο εἶδαν οἱ δύο μαθητές οἱ ὁποῖοι πορευόντουσαν πρός τό χωριό Ἐμμαοί. Πρόκειται γιά τούς Λουκᾶ καί Κλεόπα, οἱ ὁποῖοι ἀνῆκαν στόν κύκλο τῶν ἑβδομήκοντα Μαθητῶν. Μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως ἐγένοντο βέβαια ὅλοι μαζί οἱ ἕνδεκα Μαθητές μέ τήν παρουσία καί τοῦ Θωμᾶ καί οἱ δέκα ἐπίσης κατά τήν ἀπουσία τοῦ Θωμᾶ.
Ὁ θεῖος Παῦλος μνημονεύει ὅτι τόν Ἀναστάντα Κύριο εἶδαν πάνω ἀπό πεντακόσιοι ἀδελφοί, μερικοί ἀπό τούς ὁποίους βρισκόντουσαν ἀκόμη στή ζωή, ὅταν ἐκεῖνος ἔγραφε αὐτές τίς πληροφορίες. Μέ βαθειά ταπείνωση ὁ Παῦλος καί παρουσιάζοντας τόν ἑαυτό του σάν ἕνα ἀσχημομούρη, μᾶς πληροφορεῖ ὅτι εἶχε τό προνόμιο νά δεῖ τόν Ἀναστάντα Κύριο ἔπειτα ἀπό ὅλους καί ὁ ἴδιος. «ἔσχατον δέ πάντων ὡσπερεί τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.» (Α΄ Κορ. ιε΄ 8)
Ἐμεῖς οἱ σύγχρονοι χριστιανοί εὑρισκόμενοι στή δεύτερη δεκαετία τῆς τρίτης χιλιετίας ἀπό τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, βιώνουμε τήν ὕπαρξη καί παρουσία τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας μέσα στίς ψυχές τόσων πολλῶν ἀνθρώπων. Οἱ Μαθητές μετά τήν Ἀνάσταση ἀπέβαλαν τή δειλία καί τό φόβο, τά ὁποῖα ἐβασίλευαν μέσα τους καί πρόθυμα μετέφεραν τό μήνυμα τῆς χαρᾶς, τῆς ἐλπίδος καί τῆς σωτηρίας ἀνά τά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Τό σωτήριο αὐτό ἔργο συνεχίζει ἀδιάπτωτα καί ἀδιάκοπα ἡ Ἐκκλησία στό ὄνομα τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Νεκραναστημένου.
Τά πρεσβυγενῆ καί νεώτερα Πατριαρχεῖα, μαζί καί οἱ Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, μέ ἐπικεφαλῆς τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο κηρύσσουν ἀδιάκοπα τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Ὅλες οἱ ἐκκλησίες κάνοντας χρήση τῶν συγχρόνων μέσων ἐπικοινωνίας, τά ὁποῖα μᾶς προσφέρει ἡ ἐξελιγμένη τεχνολογία, μεταφέρουν καί διαλαλοῦν τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως σ’ ὅλα τά πλάτη καί μήκη τῆς ὑφηλίου.
Ἰδιαίτερα τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, τό Σεπτό ἡμῶν Κέντρο, πού κατοικοεδρεύει στό Φανάρι καί καθημερινά βιώνει τά γεγονότα τῶν Παθῶν καί τῆς κενώσεως, κινούμενο μετά πολλῆς σοφίας καί διακριτικῆς συνέσεως, μέσα στά πλαίσια τῶν ποιμαντικῶν εὐθυνῶν καί τῆς ἐνεργουμένης ἀγάπης του γιά τήν προστασία τοῦ ποιμνίου του, ἔχει ἱδρύσει μέσα στό χῶρο τῆς διασπορᾶς ἀπό τόν περασμένο αἰῶνα ἀλλά καί πρόσφατα, Ἀρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις, Ἐπισκοπές καί κοινότητες στήν Εὐρώπη, στήν Ἀμερική, στήν Αὐστραλία, στή Νέα Ζηλανδία, στό Χόνγκ Κόνγκ καί ἀλλοῦ.
Μέ τόν τρόπο αὐτό φωτίζει συνεχῶς μέ τό σωτήριο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως καί συμβάλλει στό νά ἀρδεύονται ὅλες οἱ καλοδιάθετες ψυχές τῶν ἀνθρώπων μέ τό ζωντανό ὕδωρ τῆς πίστεως, ἡ ὁποία πίστη συνεχῶς ὑπενθυμίζει τό «Ἀναστάς ὁ Ἰησοῦς ἀπό τοῦ τάφου καθώς προεῖπεν, ἔδωκεν ἡμῖν τήν αἰώνιον ζωήν καί μέγα ἔλεος.»
Μέ αὐτά τά ἁπλά λόγια κατακλείω τήν πασχαλινή μας ἐπικοινωνία καί εὔχομαι τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως νά φωτίζει ὅλους τούς ἀγωνιστές τῆς πίστεως καί ἡ εὐφροσύνη, ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀγαλλίαση, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν δῶρα τοῦ Νεκραναστημένου Χριστοῦ, νά βασιλεύουν στήν ψυχή καί τήν καρδιά τοῦ κάθε μέλους τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν οἰκείων του ἀλλά καί ὅλου τοῦ κόσμου. Ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς νά κατευθύνει καί νά ποδηγετεῖ τή ζωή καί νά εὐλογεῖ καί ἁγιάζει τά ἔργα ὅλων, ὥστε νά ἀποβαίνουν γιά τή δική μας σωτηρία καί τή δική Του τιμή καί δόξα.
Α Λ Η Θ Ω Σ Α Ν Ε Σ Τ Η !
*********************
Dear Brothers and Sisters in the Risen Lord,
Once again we celebrate the Holy and Great Week, the Divine Passion and the Resurrection of Christ the Lord. We fraternally invite you all to join us. Come to Church with your families and attend regularly the enlightening and stimulating services. Make the necessary arrangements to participate in the fasting, prayer and confession. Apart from these it is necessary to prepare yourselves and your families to receive Holy Communion. The exceptional and unrepeatable events commemorated take place once a year. Once more all Christians have the opportunity to celebrate Easter on the same day. Please try and attend as many services as possible. Definitely you will benefit greatly.
Ελληνορθοδοξη Κοινοτητα Απ. Βαρναβα Wood Green 